Kurtar beni senden…

Kurtar beni senden…
Dayanılmaz oldu gelemeyişlerim…
Gücüm kalmadı gelme demeye…
Tüm hücrelerime dolmuşsun farkında olmadan…
Bu aşk zindanım olmuş, bu sevda vazgeçilmezim…
Bir ziyafet hazırlar gibi hazırlarken sonumu, ben vazgeçmek üzereyim…
Kurtar beni senden, vazgeçmemeliyim…
Bir tek sen anlarsın, bir tek sen duyarsın çığlığımı…
Kelimeler yetmiyor… Boynumun sol yanı öksüz..
Gelme diyorum, bu gel demek oluyor acım büyüdükçe… Korkuyorum…
Hep sen vardın olmadığın günler de bile…
Hep sendin masmavi deniz diye gözlerimin değmediği gözlerine daldığım…
Aldanışlar doluyor kollarını bedenime…
Yanılsamalarda arıyorum kendimi…
Bulamadığım oluyorsun… Kurtar beni senden…
İçinde bir tek senin olduğun kalbimi al, gözlerimi de…

Hazan mevsimine benzetme beni…
Dünlerin acımasızlığında ve yarının olmayışında yitirdim her şeyi…
Bu şehrin her köşe başında senden bir anı var…
Dayanamıyorum buna… Bu şehirdeki her adımım daha çok acı veriyor bana…
Yanlış nerde başladı Canımcım…
Pişmanlığı bu aşka ne zaman ekledik…
Doğru dediğimizi hangi yangında yitirdik hiç istemeden…
Kurtar beni senden… Seninle de sensiz de yapamıyorum…
Düşünme yetimi yitirdim artık, hiçlikteyim… Mavinin dediği gibi, ben sadece bir hiçim…
Kurtar beni senden…

Başka bir şey istemiyorum giderken…
Kim koydu seni şimdi olduğun yere…
Neden?? Yeterince batmıştım zaten…
Şimdi bu çelişki niye… Kurtar beni senden…
Bunu ancak senden isteyebilirim, ben başaramıyorum…